Simon Vestdijk

Op 4 mei 1942 zette de Duitse bezetter schrijver Simon Vestdijk (1898-1971) als gijzelaar vast in Sint-Michielgestel, een gijzelaarskamp voor de politieke en culturele elite. In februari 1943 werd Vestdijk tijdelijk overgeplaatst naar het Oranjehotel om te worden ondervraagd. Bijna 6 weken verbleef hij in de Scheveningse gevangenis, waarna hij voor korte tijd weer terugkeerde in Sint-Michielsgestel.

Vestdijks tijd in het Oranjehotel was een belangrijke inspiratiebron voor zijn semi-autobiografische roman Pastorale 1943, dat hij vlak na de bevrijding in 1945 schreef, en in 1978 werd verfilmd. Uit de stukken over het Oranjehotel, gebaseerd op persoonlijke herinneringen, kunnen we veel over zijn ervaringen in het Oranjehotel opmaken. Zo bevestigde Vestdijk in zijn boek de diverse afkomst en reden van arrestatie van de gevangenen. Over de eerste nacht van hoofdpersoon Johan Schults schreef Vestdijk:

‘Voor het eerst nam hij deel aan het eerwaardige gevangenisritueel der klopseinen, waarop zelfs de Duitse modelcipiers geen inbreuk hadden weten te maken. Zoals de tam-tam-signalen door de oerwouden van donker Afrika, zo zwierf van cel tot cel het ritmische ‘klop kloppe klop klop rust klop klop’ – uit alle richtingen scheen het te komen, zelfs van boven waar geen cellen waren. Er werd niet bij geroepen, het sein volstond: we zijn er nog, we zijn als jullie, en nu gaan we slapen’.