Het NM Oranjehotel bezoeken met je kind? Doen!
In de zomervakantie is het soms lastig om interessante, nieuwe uitjes te verzinnen. Natuurlijk is een bezoek aan een pretpark of een dagje shoppen in de stad altijd leuk. Maar wanneer is de laatste keer dat jullie iets als gezin deden dat echt bleef hangen? Dat je raakt?
Onlangs bracht Sandra (43), samen met haar dochter Lotte (11), een bezoek aan het Nationaal Monument Oranjehotel. Voor beiden werd het een bezoek dat ze niet snel zullen vergeten. Sandra vertelde ons later dat ze bewust op zoek was naar een activiteit die verder ging dan het doorsnee vermaak; iets dat haar dochter zou bijblijven. Toen ze hoorde over onze geschiedenis – als voormalig gevangeniscomplex waar tijdens de Tweede Wereldoorlog verzetsmensen gevangen zaten – wist ze: dit wil ik met haar beleven.
Dit is hun verhaal van die middag, een bezoek dat ze allebei niet snel zullen vergeten.
“Waarom heet het Oranjehotel eigenlijk hotel?”
“Waarom heet een gevangenis een hotel?” Lotte vond het maar raar, vertelde Sandra toen ze haar dochter vertelde waar ze heen ging. Tot ze arriveerden bij het museum. Toen viel alles op zijn plek.
Sandra en Lotte reisden met het openbaar vervoer richting Scheveningen. Vanaf de bushalte was het maar een paar minuten lopen naar ons gebouw. Bij aankomst gaf een gastvrouw hen beiden een audiotour mee, zo konden ze de verhalen van het Oranjehotel ontdekken. En voor Lotte was er een speciale cellengang: ‘Oranjehotel Junior’ – iets wat Sandra meteen een fijne gedachte vond.
Luisteren achter gesloten deuren
Ze begonnen met de vaste tentoonstelling. In wat ooit de dienstvertrekken waren, ontdekten ze verhalen van mensen die hier gevangen zaten. Toen kwamen ze bij het onderdeel Oranjehotel Junior. Hier mochten kinderen in een cel gaan zitten, de deur dicht doen, en luisteren naar het waargebeurde verhaal van iemand die hier echt gevangen heeft gezeten.
Lotte koos een cel, ging zitten en drukte op de startknop. Tegenover haar zittend zag Sandra hoe haar gezicht langzaam veranderde. Van nieuwsgierig naar stil, het was indrukwekkend.
Ze liepen verder, richting Cel 601 – de dodencel. Dit was de plek waar verzetsmensen hun laatste nacht doorbrachten voordat ze werden gefusilleerd. Op de muren stonden nog steeds hun teksten en gebeden. Lotte zei niets en Sandra ook niet. De stilte was genoeg.
Chocomelk & nog even uitwaaien
Na afloop gingen ze naar ons kleine museumcafé. Lotte nam chocomelk, Sandra een kop thee. Ze praatten over wat ze hadden gezien. Niet alleen over wat er gebeurd is, maar ook over keuzes maken en over dapper zijn – ook als dat moeilijk is.
Omdat het Oranjehotel vlakbij de duinen ligt, liepen ze daarna nog even door richting de boulevard van Scheveningen. Even uitwaaien, vrij en zorgeloos.
Een middag in het Oranjehotel is geen gewone museumervaring. Het is een reis door verhalen, emoties en herinneringen en juist voor kinderen vanaf een jaar of 10 goed te volgen én voelbaar. Oranjehotel Junior maakt het toegankelijk, zonder het zwaar te maken.
Benieuwd of dit geschikt is voor jullie gezin? Wij zeggen: ga. Laat je raken. En geef dat gesprek over vrijheid en opstaan voor een ander door.
